Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Napisz przemówienie na temat: Malżeństwo- budujacy zwiazek czy niszczaca sila? Literatura podmiotu: E. Orzes… edvinulia44 edvinulia44 Statystyki na temat uzależnień – jak Polacy postrzegają uzależnienie? Wspomniane już badanie CBOS z 2019 rok dostarczyło też ciekawych danych na temat ogólnej oceny szkodliwości poszczególnych uzależnień. Według większości Polaków najgroźniejszym nałogiem jest uzależnienie od narkotyków, a najmniej niebezpiecznym zakupoholizm. Napisz przemówienie na dowolny temat! 2012-11-05 19:57:33; Jak należy postąpić, jeśli jest się światkiem agresji w szkole? Napisz przemówienie na ten temat, które wygłosisz przed koleżankami i kolegami w klasie. 2010-04-15 20:15:50; jak należy postąpić jeśli jest się świadkiem agresji w szkole?? 2009-04-05 18:55:54 *prezentacja przygotowana na lekcje na podstawie zadania z podręcznika* W prezentacji znajdziesz odpowiedzi na takie pytania jak "dlaczego tak łatwo można się uzależnić od internetu", "kto jest najbardziej podatny na to uzależnienie". "jakie problemy ze sobą niesie", "jak może wyglądać pomóc uzależnionym". Według mnie tak, warto posiadać rzeczy, lub czynności, które lubimy robić, które sprawiają nam przyjemność i które możemy nazwać swoim hobby. Posiadanie zainteresowań jest bardzo ważne dla nas, jako ludzi, potrzebujemy mieć coś na czym możemy skupić naszą uwagę, oddać się jakiejś czynności czy zbierania przeróżnych rzeczy. Ułóż przemówienie na temat szkodliwości reklamy w sieci. Wciel się w prokuratora oskarżającego Skawińskiego z „Latarnika” o narażenie ludzi przebywających na morzu na utratę życia. Wciel się w nauczyciela i przygotuj 3-minutowe przemówienie, które masz wygłosić na zebraniu z rodzicami. . Im częściej mamy okazję przygotowywać przemówienie i wystąpienia oraz wygłaszać je publicznie, tym sprawniej posługujemy się odpowiednimi sformułowaniami. Jednak osoby, które zaczynają dopiero swoją przygodę ze sztuką wystąpień, mogą czuć się nieco niepewnie. Przez co wystąpienia publiczne w biznesie mogą być dla nich prawdziwą zmorą i generować ogromny stres. Poniżej mały praktyczny przewodnik – czyli przydatne zwroty, które ułatwią nam zgrabne formułowanie myśli i płynne prezentowanie treści. To oczywiście tylko kilka propozycji, mam jednak nadzieję, że będą dla Ciebie inspiracją i znajdziesz swoje ulubione: Zwroty, które pomogą Ci nawiązać dobry kontakt ze słuchaczami „Cieszy mnie możliwość współpracy z Państwem” „Jestem przekonany, że będzie to inspirujące spotkanie dla nas wszystkich” „Jestem przekonany, że nasze spotkanie będzie udane i owocne” „Państwa zaangażowanie i podzielenie się z wszystkimi Państwa doświadczeniem w tej kwestii jest mile widziane” „Liczę na Państwa aktywność i współpracę” „Jest mi niezmiernie miło, że zostałem zaproszony na to spotkanie” Zaangażowanie słuchaczy, wywołanie interakcji ułatwią Ci natomiast takie zwroty „Zwróćcie Państwo uwagę na…” „Zauważcie, że…” „Czy zgadzacie się Państwo ze mną?” „Co o tym sądzicie?” „Czy taki argument do Państwa przemawia?” „Proponuję” „Polecam” „Zastanówmy się wspólnie nad” „Wielu z Państwa zapewne teraz pomyśli, że” „Kto z Państwa ….” Zwroty, których należy unikać to: „musicie”, „powinniście”. Zwroty, które prowadzą słuchaczy od jednego kluczowego punktu do następnego Przechodząc do następnego punktu… Nawiązując do poprzedniego punktu… Zmieniając kierunek… W szerszym kontekście… Rozwijając… Wracając… Podkreślając to co najważniejsze… Podsumowując… Kończąc… Zwroty, które pomogą zgrabnie zakończyć przemówienie „Bardzo dziękuję za sympatyczne spotkanie”. „Serdecznie dziękuję za gorące przyjęcie”. „Było mi niezmiernie miło”. „Cieszę się, że mogłem Państwa poznać i z Państwem współpracować”. „Dziękuję za Państwa aktywność podczas warsztatów”. „Życzę Państwu wielu sukcesów zawodowych”. Zwroty, których należy unikać na zakończenie wypowiedzi „Mam nadzieję, że nie było tak źle”. „Postaram się, aby następnym razem było lepiej”. „Myślę, że w przyszłości będę staranniej się przygotowywać”. „Wreszcie dobrnęliśmy do końca”. „Nie jestem mistrzem w prowadzeniu tego typu spotkań, ale – o dziwo- chyba się jakoś udało”. „Mam nadzieję, że Państwa nie zanudziłem” A okazja do praktycznych ćwiczeń jak zwykle na naszych szkoleniach, które znajdziesz TUTAJ. Autor: Magdalena Falkowska Artykuły i wideo, które mogą Ci się spodobać: – Oficjalnie rozpoczynam moją kampanię na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – ogłosił w środę 21-letni Michał Matczak, znany szerzej jako Mata. Młody raper chce stanąć do walki o najważniejszy urząd w państwie w 2040 roku. Mata wie jak zaskoczyć swoje fanki i fanów. W środowy wieczór 21-letni raper, któremu ogólnokrajową rozpoznawalność przyniósł utwór „Patointeligencja”, zamieścił na swoim kanale na YouTube 5-minutowe nagranie zatytułowane „#MATA2040”. Jeden z największych gwiazdorów młodego pokolenia na polskiej scenie ogłosił w nim, że w 2040 roku będzie ubiegać się o urząd głowy państwa. Oficjalnie rozpoczynam moją kampanię na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej – zaznaczył. #MATA2040, czyli Mata na prezydenta Obywatele, obywatelki, osoby obywatelskie. Zwracam się do Was nie tylko jako Mata, zwracam się do was jako Michał, zwracam się jako Jan, Kamil, Zosia oraz Agnieszka. Zwracam się do was jako Polak i jako Polska – rozpoczął swoje przemówienie młody muzyk. W dalszej części syn znanego prawnika, Marcina Matczaka, nawiązał do dwóch dość głośny afer z jego udziałem – posiadanie narkotyków i nielegalną organizację imprezy masowej na nadwiślańskich schodkach w Warszawie – za które grożą mu odpowiednio 3 i 8 lat pozbawienia wolności. Raper, który słynie z antyrządowych poglądów, stwierdził, że oba zarzuty mogą być „polityczną grą” lub „procesem na pokaz”. Mimo to 21-latek zaapelował do fanek i fanów, by zamiast #FREEMATA pisali #MATA2040. Jak się okazuje, w 2040 roku nazwisko Matczaka pojawi się na karcie do głosowania w wyborach prezydenckich. Czym argumentuje swoją decyzję? Zdaniem muzyka władzy nie interesuje młode pokolenie, bowiem „bardziej opłaca im się flirtować z emerytami przez telewizor, bo wiedzą, jak nimi manipulowć”. Przy okazji nie omieszkał też wbić szpili Andrzejowi Dudzie, czyli urzędującej głowie państwa. Ja już teraz znam cztery języki, a Andrzej Duda tylko dwa, z czego jeden wątpliwie. Ja chcę zdepenalizować marihuanę, a Andrzej Duda ułaskawia mefedroniarzy – powiedział Mata. Raper wyznał, że „władze starannie pielęgnują przeszłość, ale przy tym lekceważą przyszłość i skazują nas i nasze dzieci na życie w kraju zniszczonym gospodarczo lub na emigrację”. I dodał: Nie chcę tego. Przez całe moje życie wszystkie wielkie głowy mówiły mi jak mam żyć. Najpierw byli to nauczyciele i dyrekcja, potem media i władze państwowe. Zdissowałem i tych i tych i będę to dalej robił, bo chciałbym, żeby wszystkie leśne dziadki w końcu skumały, że ich czas przeminął i że nadchodzi nowe. Jakie postulaty ma Mata? Z tego miejsca przeznaczam milion złotych na serię startupów, do których o dofinansowanie może ubiegać się każdy poniżej 25. roku życia (...) 420 tys. na rzecz Fundacji 420. Z tych pieniędzy powstanie płyta fundacji, zostaną opłacone badania opinii publicznej na temat idei fundacji, ale przede wszystkim zostaną opłacone kampanie edukacyjne na temat marihuany. [...] Drugie 420 tys. przeznaczam na organizację MONAR, która jako jedna z niewielu organizacji w Polsce zajmuje się profilaktyką i leczeniem uzależnień. Pamiętajcie, żeby uważać z używkami, bo mogą was zmieść z planszy – oznajmił. Dlaczego Mata wystartuje w wyborach prezydenckich dopiero w 2040 roku? Przypomnijmy, że o urząd prezydenta może ubiegać się każdy obywatel Polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 35 lat, korzysta w pełni z praw wyborczych i uzbiera co najmniej 100 000 podpisów obywateli. Mata stwierdził, że w drodze po prezydenturę „chce dorosnąć na oczach całej Polski”, wydać 33 płyty (ostatnią w 2033 roku), a także zdobyć wykształcenie wyższe. Tak mi dopomóż Bóg [tymi słowami kończy się treść przysięgi przy objęciu urzędu prezydenta – przyp. red.] – zakończył swoje przemówienie, które w całości możecie obejrzeć poniżej. Zobacz także: [QUIZ] Którym czarnym charakterem z filmów Disneya jesteś? Pytania 1 | 8 Wybierz swój żywioł “Terapeuta uzależnień nie może być czynnie uzależniony. Terapeuta uzależnień stale powinien poszerzać swoją wiedzę na temat mechanizmów nałogu. Terapeuta uzależnień potrafi uwzględniać sferę seksualną pacjenta – mówić o niej bez zahamowań, ale i z szacunkiem. Terapeuta uzależnień nie może nie popełniać błędów”. Powyższe wymagania, co do terapeutów, pracujących między innymi z osobami uzależnionymi od seksu, zostały omówione w dniach 4 i 5 października, na konferencji zatytułowanej “Diagnoza i terapia uzależnienia od seksu”, zorganizowanej przez terapeutów Ośrodka Leczenia Uzależnienia i Współuzależnienia “Radzimowice”. Spotkanie w Szklarskiej Porębie było pionierskim wydarzeniem tego typu w Polsce, gdyż terapia uzależnionych od seksu i miłości stawia dopiero swoje pierwsze, jeszcze niepewne, kroki. Na temat erotomanii funkcjonuje wiele mitów. Często, nawet wśród psychologów, powtarzany jest stary żart, że jak masz być od czegoś uzależnionym, to niech to będzie seks. Niestety, uderza to w osoby, dla których zachowania seksualne stały się obsesją wprowadzającą zamęt w ich życiu. Na spotkanie w Szklarskiej Porębie przybyli zarówno terapeuci leczenia uzależnień, jak i zdrowiejący erotomani. Prowadzący dzielili się swoimi doświadczeniami z pomagania osobom uzależnionym. Pierwsze przemówienie przybliżało zagadnienie diagnozy. Zostały omówione główne cechy uzależnień, takie jak: narastająca koncentracja życia wokół nałogu, charakterystyczne objawy abstynencyjne związane z odstawieniem substancji lub zachowań, przymus powtarzania destrukcyjnych zachowań oraz zmiana ich intensywności. Te osiowe objawy nałogu, zostały następnie powiązane z objawami uzależnienia od seksu. Niezwykle istotnym punktem programu był wykład psychiatry, dr Macieja Wojtyły, na temat biochemicznej podstawy uzależnienia. Omówił on w jaki sposób zachowania seksualne mogą zmieniać neurochemię mózgu i wywoływać efekty podobne do spożywania narkotyków. Wykazał, że poprzez łączenie różnych zachowań seksualnych, erotomani stymulują mózg do wytwarzania potrzebnych im substancji, które zmieniają ich samopoczucie. Podczas przeżywania orgazmu mózg produkuje duże ilości endorfin, które podobnie jak opiaty (np. heroina), działają znieczulająco. W sytuacji ryzyka czy zagrożenia (podobnie jak podczas kradzieży, hazardu, sportów ekstremalnych), w mózgu wzrasta ilość chemicznych przekaźników podobnych w działaniu do amfetaminy. Erotomani “dozują” sobie silny narkotyczny “haj” poprzez, na przykład, łączenie seksu z ryzykiem. Osoby uzależnione od substancji – narkotyków, leków, czy alkoholu – mogą się od nich uwolnić, gdy przestaną je zażywać i zachowają całkowitą abstynencję. Z erotomanami sytuacja wygląda inaczej – oni nie muszą substancji dostarczać z zewnątrz, gdyż nauczyli się stymulować swój mózg do wytwarzania “własnego narkotyku”. Kolejne punkty programu konferencji koncentrowały się na pytaniu: jak pomagać osobom uzależnionym od seksu wychodzić z nałogu? Poruszono również problem akceptacji własnego uzależnienia, zwłaszcza w pierwszym okresie zdrowienia. Wieczorem, po zakończonym programie, odbył się mityng otwarty Anonimowych Erotomanów. W kolejnym dniu omówiono zadania na pierwszy rok zdrowienia. Kierownik ośrodka, mgr Piotr Barczak, przedstawił główne cele sześciotygodniowej terapii. Do ośrodka w Szklarskiej Porębie trafia wiele osób z więcej niż jednym nałogiem. W pierwszej kolejności, pacjenci otrzymują pomoc w wychodzeniu z uzależnienia od substancji. Niemniej, terapeutom zależy, aby podczas leczenia uwzględniać całe doświadczenie człowieka i rozbrajać również mechanizmy nałogowych zachowań. Zapobiega to zastępowaniu jednego nałogu drugim. W przypadku leczenia erotomanii, przed terapeutami są postawione 4 główne zadania: rozstrzygnięcie tego, czy dana osoba jest czy nie jest erotomanem, ustalenie listy abstynencji, rozbrajanie mechanizmów uzależnienia, rozpoznanie cyklu uruchamiania się. Kolejny mówca omówił kwestię “planu na wyjście”, tzn. opracowania przez pacjenta strategii radzenia sobie w życiu, po wyjściu z ośrodka. Mgr Ewelina Sikora przedstawiła jak tworzy się taki plan i w jaki sposób pomaga on w dalszym zdrowieniu. Każdy z punktów programu konferencji “Diagnoza i terapia uzależnienia od seksu” był zakończony dyskusją. Zdrowiejący erotomanii dzielili się własnymi spostrzeżeniami na temat uzależnienia i swojego zdrowienia. Autor: Patrycja Kłosowicz Nowe technologie opanowały naszą globalną wioskę. Dostęp do Internetu ma już ponad 4 miliardy osób, a szczęśliwymi posiadaczami sprzętów mobilnych jest już ponad połowa ludzkości. Fakty są niezaprzeczalne – Internet to podstawa funkcjonowania świata. fot. mat. prasowe W sieci można coraz więcej, dlatego też ludzie spędzają tam coraz więcej czasu. Efektywniejsze są też tworzone przez człowieka maszyny. Czy dzięki nim uzyskujemy możliwość szybszego rozwoju cywilizacyjnego? A może jednak stanowią zagrożenie? Różne ujęcia problemu oraz jego skali poruszają dokumenty emitowane w sierpniu na antenie Planete+ w cyklu „Człowiek a technologia”. Czy postęp technologiczny zagraża ludzkości? Z pozoru banalnie pytanie przynosi wiele niepokojących odpowiedzi. Jak bowiem radzić sobie z potencjalnym zagrożeniem, którego nie można zatrzymać? Maszyna zamiast pracownika icon-112px-padlock Created with Sketch. Pełna treść artykułu dostępna dla naszych stałych czytelników Dołącz do naszego newslettera lub podaj swój adres, jeśli już jesteś naszym subskrybentem Podaj swoj adres email * „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez 143MEDIA sp. z Administratorem Twoich danych osobowych jest 143MEDIA sp. z z siedzibą w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 85/21. W każdej chwili możesz wycofać udzieloną zgodę, klikając: \”Rezygnuję\” w otrzymanym newsletterze.” Akceptacja jest wymagana * „Wyrażam zgodę na przesyłanie mi informacji handlowych drogą elektroniczną przez 143MEDIA sp. z z siedzibą w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 85/21, zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2002r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. Z 2002r., Nr 144, poz. 1204 z późn. zm.).” Akceptacja jest wymagana Sukcesy, inwestycje, pivoty i porażki. Polski rynek startupów w jednym e-mailu Profilaktyka uzależnień to specjalistyczne, świadomie podejmowane działania uprzedzające, nastawione na zapobieganie niekorzystnym zachowaniom dzieci i młodzieży, które mogą doprowadzić do rozwoju u nich nałogu, a których wystąpienie wydaje się prawdopodobne. Tak rozumiana profilaktyka jest działaniem wspomagającym proces wychowawczy i ściśle z nim związanym. Czynniki ryzyka i czynniki chroniące w aspekcie uzależnień dzieci i młodzieży Na profilaktykę składa się redukowanie i eliminowanie czynników ryzyka, przy jednoczesnym inicjowaniu i wzmacnianiu czynników chroniących. Poprzez czynniki ryzyka rozumie się wszystkie cechy, sytuacje i warunki, które mogą sprzyjać rozwojowi uzależnień. W literaturze przedmiotu najczęściej wskazuje się następujące czynniki ryzyka rozwoju uzależnień u dzieci i młodzieży: wczesny wiek inicjacji nikotynowej, alkoholowej, narkotykowej;występowanie innych zachowań ryzykownych (np. kradzieże, bójki);przebywanie wśród rówieśników, którzy podejmują zachowania ryzykowne;stosunkowo wysoki poziom zapotrzebowania na mocne, ekstremalne wrażenia;niski poziom umiejętności społecznych;relatywnie duże trudności w zakresie radzenia sobie z przykrymi emocjami;nadmiernie restrykcyjne lub skrajnie liberalne warunki wychowawcze; brak bliskich relacji z rodzicami i wsparcia emocjonalnego z ich strony;niepowodzenia szkolne w aspekcie dydaktycznym oraz integracji z rówieśnikami;łatwy dostęp do substancji psychoaktywnych. Czynnikami chroniącymi są natomiast te cechy, sytuacje i warunki, które kompensują istniejące zagrożenia i zwiększają odporność jednostki na działanie czynników ryzyka, pozwalając jej uniknąć uzależnienia. Autorzy zajmujący się profilaktyką wskazują najczęściej następujące czynniki chroniące dzieci i młodzież przed uzależnieniami: odpowiedni poziom kontroli ze strony dorosłych;bliskie relacje z rodzicami i wsparcie emocjonalne z ich strony;adekwatny do wieku poziom umiejętności społecznych i radzenia sobie z przykrymi emocjami;stosunkowo wysoka odporność na stres i frustrację;umiejętność poszukiwania pomocy oraz wsparcia w związku z zaistniałymi sytuacjami trudnymi;pozytywny stosunek do nauki szkolnej;konstruktywne pasje i sposoby spędzania czasu wolnego;aktywny udział w pozytywnej grupie rówieśniczej;wiara i praktyki religijne;utrudniony dostęp do substancji psychoaktywnych. Typologia działań profilaktycznych W zależności od tego, jaki jest stopień zagrożenia uzależnieniem osób objętych działaniami zapobiegającymi, rozróżnia się trzy poziomy profilaktyki: uniwersalny, selektywny i wskazujący. Profilaktyka uniwersalna adresowana jest do całej populacji dzieci i młodzieży, prowadzona w bardzo dużych grupach. Ma na celu uniemożliwienie bądź opóźnienie kontaktów młodych ludzi z używkami. Odbywa się to najczęściej poprzez: dostarczanie dzieciom i młodzieży rzetelnych informacji na temat skutków zażywania substancji uzależniających;zwiększanie kompetencji emocjonalnych i społecznych dzieci i młodzieży;korektę błędnych przekonań normatywnych dzieci i młodzieży na temat stosowania substancji uzależniających;promocję zdrowego stylu życia, rozwijanie wśród dzieci i młodzieży postaw dbałości o zdrowie własne i innych ludzi. Profilaktykę selektywną kieruje się do mniejszych grup, obejmujących osoby obarczone zwiększonym ryzykiem uzależnienia. Są to dzieci i młodzież, u których ze względu na niewłaściwą sytuację społeczną, rodzinną, środowiskową lub niekorzystne uwarunkowania biologiczne występuje wyższe od przeciętnego prawdopodobieństwo rozwinięcia się nałogu. Mogą wśród nich być osoby, które mają już za sobą inicjację nikotynową, alkoholową lub narkotykową. Bardzo ważnym elementem profilaktyki selektywnej, oprócz działań charakterystycznych dla poprzedniego poziomu, jest tworzenie warunków, które umożliwią dzieciom i młodzieży wycofanie się z już podjętych zachowań ryzykownych. Profilaktyką wskazującą obejmuje się wybrane osoby, u których stwierdzono oznaki problemowego stosowania używek lub wczesne symptomy uzależnienia. W tym przypadku celem podejmowanych działań zapobiegawczych jest: zmniejszenie częstotliwości stosowania używek i zablokowanie mechanizmu przechodzenia na coraz bardziej szkodliwe wzory używania substancji uzależniających – co ma skutkować niedopuszczeniem do rozwinięcia się nałogu;przy jednoczesnym stwarzaniu warunków, które umożliwią dzieciom i młodzieży powrót do prawidłowego funkcjonowania społecznego. Model profilaktyki zintegrowanej W literaturze przedmiotu podkreśla się, że jednym z najefektywniejszych jest tzw. model profilaktyki zintegrowanej. Wyrósł on na gruncie stwierdzenia, że różnego rodzaju problemy w zakresie funkcjonowania psychospołecznego dzieci i młodzieży współwystępują ze sobą i są pochodną wielu wspólnych czynników ryzyka. W związku z tym, profilaktyka nie może koncentrować się na wyizolowanych, pojedynczych problemach i czynnikach ryzyka, z pominięciem pozostałych. Przeciwnie, musi każdorazowo postrzegać wszelkie zachowania ryzykowne dzieci i młodzieży w szerszym kontekście wielu innych problemów i reakcji destrukcyjnych. Dlatego też model profilaktyki zintegrowanej postuluje stosowanie rozwiązań prewencyjnych o charakterze całościowym, wieloaspektowym. Zapewnia to większą skuteczność i pozwala uniknąć tzw. pozornych efektów profilaktyki, czyli przesunięcia się objawów z jednego obszaru funkcjonowania dziecka na inny. Model profilaktyki pozytywnej Innym, równie efektywnym systemem oddziaływań zapobiegawczych jest tzw. model profilaktyki pozytywnej. Opiera się on na założeniu, że koncentracja tylko i wyłącznie na problemach nie jest najskuteczniejszym sposobem ich rozwiązywania. Najlepsze efekty osiągamy natomiast, gdy kładziemy nacisk na rozwijanie pozytywnego potencjału, mocnych stron dzieci i młodzieży oraz na wzmacnianie czynników chroniących ich przed uzależnieniem. Taka koncentracja na pozytywnych aspektach funkcjonowania młodych ludzi stanowi istotny czynnik motywujący ich do prowadzenia zdrowego trybu życia. Gdy nasi podopieczni odczuwają, że dostrzegamy i doceniamy ich dążenia w tym zakresie, starają się coraz bardziej spełniać nasze pozytywne oczekiwania względem nich i sprostać zaufaniu, jakie w nich pokładamy. Poprzez profilaktykę pozytywną należy także rozumieć identyfikowanie i wzmacnianie tej części dzieci i młodzieży, która nie podejmuje zachowań ryzykownych. Praktyka pokazuje bowiem, że osoby te często wstydzą się swoich prozdrowotnych postaw, uważając je za rzadkie i niepopularne. Należy więc utwierdzić je w przekonaniu, że wybrały właściwy model postępowania oraz sprawić, by nie czuły się z tego powodu negatywnie postrzegane przez rówieśników. Ponadto wskazane jest takie zaaranżowanie oddziaływań wychowawczo-profilaktycznych, by osoby te mogły pełnić role liderów zdrowego stylu życia w sensie pozytywnego przykładu, wywierając, z naszą pomocą, właściwy wpływ na rówieśników. Strategie profilaktyczne Podejmując działalność profilaktyczną, można stosować kilka różnych strategii. Strategia informacyjna polega na dostarczaniu dzieciom i młodzieży rzetelnych, adekwatnych do ich wieku i poziomu rozwoju informacji na temat negatywnych skutków sięgania po substancje uzależniające. Takie działanie samo w sobie nie jest efektywne. Odnosi pożądany skutek dopiero w połączeniu z kilkoma pozostałymi strategiami, kiedy stanowi ich uzupełnienie. Strategia edukacyjna kładzie nacisk na rozwijanie u dzieci i młodzieży szeregu umiejętności psychologicznych i społecznych, takich jak: nawiązywania i podtrzymywania konstruktywnych kontaktów interpersonalnych; radzenia sobie z przykrymi emocjami, stresem i frustracją; rozwiązywania konfliktów; poszukiwania wsparcia w sytuacjach trudnych; opierania się destrukcyjnym naciskom otoczenia. Jest to bardzo efektywna strategia, dlatego też może być stosowana nawet samodzielnie. Strategia alternatyw to stwarzanie warunków, dzięki którym dzieci i młodzież mogą w sposób konstruktywny, sprzyjający zdrowiu i akceptowany społecznie zaspokajać swoje potrzeby i osiągać satysfakcję życiową. Najczęściej jest to umożliwianie młodym ludziom zaangażowania się w atrakcyjne dla nich formy pozytywnej działalności: sportowej, artystycznej lub charytatywnej. Tego typu zajęcia mają stanowić dla nich alternatywę wobec zachowań ryzykownych. Omawiana strategia bardzo dobrze sprawdza się jako uzupełnienie działań edukacyjnych i informacyjnych. Strategię interwencyjną stanowi pomoc dzieciom i młodzieży, którzy znaleźli się w sytuacji kryzysowej. Polega na udzielaniu im wsparcia w zakresie identyfikowania i rozwiązywania zaistniałych problemów. Opisane strategie profilaktyczne cechują się różnym stopniem skuteczności. Dlatego też najlepiej jest stosować je razem, aby się wzajemnie uzupełniały i wzmacniały swoją efektywność. Warunki zapewniające największą skuteczność oddziaływań profilaktycznych W literaturze przedmiotu wskazuje się kilka warunków, które spełnione łącznie zapewniają wysoką skuteczność podejmowanych oddziaływań profilaktycznych. Profilaktykę trzeba wdrażać jak najwcześniej, nawet wobec kilkulatków. Tak wcześnie rozpoczęte działania zapobiegawcze należy kontynuować na wszystkich etapach edukacyjnych, poszerzając je o coraz to nowe elementy, adekwatnie do rozwoju dzieci. Zabiegi profilaktyczne muszą być bowiem każdorazowo dostosowane do rzeczywistych potrzeb adresatów oraz adekwatne do ich poziomu funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego i społecznego. Implikuje to zasadę, że prewencja nie może opierać się na jednorazowych akcjach. Powinna być działalnością regularną, prowadzoną systematycznie, na zasadzie cyklicznego powracania do poszczególnych wątków. Ponadto działalność zapobiegawcza nie może ograniczać się do jednego typu problemów. Powinna obejmować możliwie szeroki zakres obszarów stanowiących zagrożenie. Ważna jest także metodyka działań profilaktycznych. Trzeba je prowadzić w oparciu o aktywny udział dzieci i młodzieży, czyli z wykorzystaniem dwustronnego modelu komunikacji i otwartego stylu porozumiewania się dorosłych z dziećmi i młodzieżą. Tekst powstał w oparciu o następujące źródła: S. Grzelak (red.): Vademecum skutecznej profilaktyki problemów młodzieży. Przewodnik dla samorządowców i praktyków oparty na wynikach badań naukowych;R. Porzak (red.): Profilaktyka w szkole. Stan i rekomendacje dla systemu oddziaływań profilaktycznych w Polsce; Autor: Elżbieta Wika – pedagog Szkoła Podstawowa – portal dla nauczycieli

napisz przemówienie na temat uzależnień